Me, myself & mijn studie – part 2

Follow my blog with Bloglovin

Eindelijk is het gelukt! Ik had er dit keer wel twee pogingen voor nodig. Het examen sociale psychologie werd gisteren gehaald met een zeven! En of ik er blij mee ben?   Wat had je gedacht?  Ik heb er hard voor moeten blokken…de eerste keer kwam ik twee punten tekort door dat verdomde systeem van de ‘gokcorrectie’. Het examen bestaat immers uit veertig multiple-choice vragen. En na de eerste teleurstelling wou ik de vijf niet ‘tolereren’. Je kan namelijk een vijf ‘tolereren’. Eén keertje mag je een vijf laten voor wat ze is in het eerste jaar, en nog één keertje in het tweede en derde jaar samen. Normaal dien je minstens een zes te halen. En toen dacht ik…hmm beter nog een keer opnieuw proberen…je weet nooit dat ik in de toekomst die ‘tolerantie’ nog eens voor een ander vak nodig heb. Ik ben nu immers nog maar halfweg in mijn eerste bachelor. En dus werd er nog maar eens een lang weekend naarstig geblokt!

De prioriteiten lagen dus voor een poos op het studeren en alles en iedereen moest wijken -met uitzondering van het nalezen van de thesis van de plusdochter, die ook een deadline had- en daardoor werd mijn blog en vele andere blogs die ik normaal lees, en nog veel meer …. even verwaarloosd. Maar dat is nu weer voorbij tot de volgende blokperiode 🙂

De volgende cursus ligt ondertussen al te lonken: cognitieve neurowetenschappen, dat er ook naar uit ziet om nog een pittig vak te worden. Vooral dat de leerstof ook weer in het Engels wordt aangeboden, maar het examen dus wel in het Nederlands is. Enfin, even niet te veel aan denken nu, dat zijn zorgen voor morgen…nu efkes niet meer blokken.

Al is dat laatste ook weer niet helemaal waar, want voor mijn job dien ik voor eind augustus ook nog 3 examens af te leggen bij Febelfin (Belgische federatie van de financiële sector). En zo blijft een mens dus zijn grijze hersenmassa trainen dat het een lieve lust is…

En nu maar hopen dat al dat trainen ook het gewenste effect oplevert, namelijk gespaard blijven van Alzheimer en/of andere vormen van dementie. Ik heb me laten vertellen dat een getrainde hersenmassa daar minder gevoelig aan zou zijn. Of heb ik het nu ergens gelezen, of…

Misschien toch nog niet genoeg getraind…die hersenen 😀

 

Me, myself & mijn studie

Follow my blog with Bloglovin

Het is efkes geleden dat ik in mijn pen -allé bij wijze van spreken dan- ben gekropen. Ik schrijf heel graag met pen, maar dan zou het nog langer duren voor hier iets zinnigs zou staan.

mijn pen…die nog maar heel weinig gebruikt wordt…

 

Ik heb namelijk het geluk van vrij snel te kunnen typen.  Ooit lang geleden heb ik op school namelijk nog ‘blind’ leren typen op een typmachine…de jonge lezer onder u kent dat natuurlijk van geen kanten…maar om snel te leren typen was zo een typmachine natuurlijk wel een ideaal leerinstrument…Enfin, ik wijk een beetje af, want eigenlijk was dit helemaal niet wat ik van plan was om te schrijven.

Ik heb even niet geschreven dus…dat was de trouwe lezer vast al opgevallen. Laten we zeggen dat het te maken had met ‘het vat dat leeg was’ of nee, dat is ook niet zo juist uitgedrukt…ik was op het einde van de dag te moe om nog eens achter mijn computer te kruipen. En eigenlijk vind ik dat best erg. Dat wil immers zeggen dat mijn energiepeil de laatste weken nogal op een laag pitje stond.

Gelukkig is er met ingang van vanavond een vakantieperiode aangebroken.  Fout, ik de dien het weer anders te formuleren. Ik ga vier dagen van mijn kostbare verlof opnemen (ik heb dit kalenderjaar 14,5 dagen)  waardoor ik pas maandag 9 april weer ga werken.  Ik krijg er immers ook nog eens twee extra dagen bij omwille van Goede Vrijdag en paasmaandag. Dat is dus mooi meegenomen…

Heerlijk vakantie…sinds ik terug ben uit Italië eind augustus, met uitzondering van één verlofdag, mijn eerste vakantiemoment. Geen wonder dat het energiepeil er wat povertjes voor stond, niet dan?

 

Sfeerplaatje uit Toscane – Italië

 

Maar vooraleer jullie nu zitten te denken…daar gaat ze heerlijk van kunnen genieten, dien ik dat toch ook meteen even te nuanceren. De komende dagen zullen immers hard nodig zijn om te studeren, of te blokken voor de Vlamingen onder u! Doe ik dat niet, dan weet ik nu al dat ik eind april niks bak van mijn examen sociale psychologie. En waarom ik dat dan zo goed weet, is dat ik nu eigenlijk al schandalig achterloop op mijn voorziene planning wat dat studeren betreft.

 

mijn cursusboek Social Psychology  (Smith, Mackie,Claypool) – fourth edition

 

Dus…blokken zal het zijn! En vergis je niet… ik zie het niet als een opgave , want ik ben super gemotiveerd om er meteen door te zijn op dat examen. En de leerstof is geweldig interessant. Ik deel nog wel wat weetjes daarover één van de komende weken…

Dus ik ga ervoor de komende dagen.

De ontspanning zal bestaan uit saunabezoekjes (ik ben een enorme sauna-fan), ontspannende avondmomenten (s’avonds ga ik zeker niet meer blokken) en als kers op de taart een leuk verjaardagsfeest op mijn laatste verlofdag van kleindochter Robyn, die dan drie kaarsjes mag uitblazen 🙂

Al bij al dus leuke vooruitzichten…tenminste als die blokmomenten tenminste het verhoopte resultaat opleveren, namelijk leerstof die zich met veel gemak en overgave nestelt in dat naar mijn gevoel nu al overvolle brein.

Maar ik ben een positivo…en de vorige keren is het ook gelukt! Dus waarom zou het nu dan niet lukken? Duimen jullie mee voor de goede afloop?